Naar hoofdinhoud

Reablement in de wijk

In de wijkverpleging hebben we in 2023 belangrijke stappen gezet om het gedachtegoed van reablement toe te passen. Bij reablement helpen zorgverleners ouderen om hun leven te leiden zoals ze dat zelf willen. Dit vraagt een andere houding van iedereen rondom de oudere. Goed luisteren is hierbij een belangrijke voorwaarde. Je bekijkt de vraag door de ogen van de oudere. Als team werk je samen met de client en omgeving van de client aan het doel. Daarmee kun je iemand ‘re-ablen’: iemand helpen zijn of haar eigen leven te leiden.

De uitgangpanspunten voor reablement zijn:

  • We nemen niet over wat mensen zelf kunnen.
  • We helpen mensen te herwinnen wat ze niet meer kunnen.
  • En we zorgen samen voor een oplossing voor dat wat overblijft.


Met reablement in de wijkverpleging dragen we eraan bij dat iemand zo lang mogelijk fijn en zelfstandig kan wonen in zijn of haar eigen woonomgeving. Dit doen we door uit te gaan van de eigen kracht van mensen en hen te ondersteunen waar nodig.
In de pilot werkt het wijkteam nauw samen met de ergotherapeuten van Charim volgens een speciaal ontwikkeld zorgpad. Ergotherapeuten spelen een belangrijke rol bij het behouden en/of herstellen van (fysieke) vaardigheden en het vergroten van zelfredzaamheid.

Een voorbeeld van wat reablement betekent voor cliënten, is het verhaal van mevrouw Phielix (90) uit Zeist. Zij vertelt: “Enkele jaren geleden heb ik een heupoperatie ondergaan en daarna ben ik steunkousen gaan dragen. Die kon ik niet zelf aan en uit krijgen en daar hielp de wijkverpleging mee. Doordat de betreffende zorgorganisatie stopte ben ik bij Charim gekomen en die attendeerde me erop dat er hulpmiddelen waren waardoor ik dat misschien toch zelf zou kunnen. Na een beetje oefenen en hulp van de ergotherapeut bleek dat inderdaad te lukken. Ik ben echt blij dat ik dit nu zelf kan. Ik hoef niet meer te bellen om te vragen hoe laat de wijkverpleging komt en mijn agenda daarop af te stemmen. Als ik nu ’s morgens even buiten wil wandelen als het zonnetje schijnt, dan kan dat dus gewoon en ook ’s avonds kan ik gewoon even bij mijn zoon koffiedrinken, zonder dat ik dat hoef te regelen. Ik heb mijn vrijheid hiermee herwonnen.”