Verstandelijk beperkten helpen in De Engelenburgh

Op 24 maart 2017 verscheen in het Algemeen Dagblad onderstaand artikel. Op de foto ziet u: Irma (links) en Melinda halen veel voldoening uit het werk, zoals het rondbrengen van maaltijden voor bewoners die op hun kamer eten. Foto: ©William Hoogteyling

Verstandelijk beperkten helpen in verzorgingshuis
Het project loopt nog geen twee weken, maar iedereen is eigenlijk tevreden over de eenvoudige werkzaamheden die Melinda Jansen (49) en Irma Keyzer-Van Kulik (52) en haar collega's in zorginstelling De Engelenburgh doen. Ze zijn er voor de vierde keer. Ze brengen mensen in een rolstoel naar de eetzaal en serveren eten voor mensen die op hun kamer dineren. ,,Ik wil iets betekenen voor oudere mensen'', vertelt Irma over haar drijfveer om een paar keer in de week naar het verzorgingshuis te komen. ,,Dat was mijn grootste wens. Ik haal hier mijn voldoening uit.''
Ook voor Melinda is het werken met deze oudere mensen een uitdaging. Op andere dagen werkt ze in de bakkerij van Bombardon, een onderneming van zorginstelling Reinaerde. ,,Ik heb lang bij de C1000 gewerkt, maar toen die supermarkt werd overgenomen door Jumbo, ben ik gestopt. Dat werd me te druk. Nu ben ik de taartenbakker binnen Bombardon. Ook het werken in de Engelenburgh vind ik leuk. Het is wel even wennen; zij aan mij en ik aan hen.''
Cora van der Poel begeleidt de zeven mensen van DoeMee0318 bij De Engelenburgh. Zij heeft ze ook geselecteerd. ,,Niet iedereen is geschikt om dit werk te doen. Melinda en Irma zijn licht en matig verstandelijk beperkt. We zijn hier wel klein begonnen, met niet te veel taken. Als het wat beter loopt, dan kunnen we dat uitbreiden. En uiteindelijk moeten ze hier zelfstandig kunnen werken. Dat is de participatiegedachte.''

Niet lezen en schrijven
DoeMee0318 wordt gevormd door de zorgorganisaties Ziderus, Reinaerde, Philadelphia en Boogh en de sociale werkvoorziening IW4. ,,Uit de markt kwamen vragen voor werk'', stelt Van der Poel. ,,Charim, een grote zorginstelling, wilde graag mensen voor eenvoudige klusjes. We lopen soms nog wel tegen probleempjes aan. Zo kan iemand niet lezen en schrijven. Een mevrouw wist dat niet en zei dat een boodschap toch duidelijk op papier was gezet. De cliënt was wel even van de kaart. Maar goed, dat hoort ook bij het leven.''
Nog maar kort geleden kwam Charim met de vraag. ,,Het is inderdaad snel gegaan'', aldus Van der Poel. ,,Zoals het gaat, ben ik tevreden en volgens mij ook de verpleging van De Engelenburgh. Binnenkort mogen we in een andere locatie een tweedehands winkeltje met kleding opstarten. Dat mogen we helemaal zelf bedenken. Dat lijkt ons erg leuk. De samenwerking lijkt een succes te worden. We zoeken nog wel mensen die graag mee willen draaien. Met een WMO indicatie of Wet Langdurige zorg, iedereen is welkom.''
De twee zussen Bolderman (86 en 84 jaar) zitten tevreden achter hun soep in de eetzaal. Ze zijn net door Melinda en Irma van de derde etage naar beneden gerold. Ze hebben geen klagen en zijn blij met de extra handjes. ,,We zijn veilig aangekomen.''

Het artikel is ook te vinden op de website van het Algemeen Dagblad.