In gesprek met Atella Boer: "Jullie zijn geweldig!"

Het logeerhuis van Charim bestaat inmiddels acht maanden. In die korte tijd is het uitgegroeid tot een onmisbare plek voor mantelzorgers die even op adem willen  komen. Atella Boer is vanaf het begin betrokken als coördinator en deelt haar persoonlijke verhaal over het werk in het logeerhuis, de bijzondere ontmoetingen en vooral: de onschatbare waarde van mantelzorgers.

Als coördinator van het logeerhuis krijg ik vaak de vraag: Wat doen jullie daar precies? Nou, het logeerhuis is er om mantelzorgers te ondersteunen. Als de zorg voor een naaste tijdelijk niet gaat– bijvoorbeeld omdat diegene op vakantie gaat, zelf ziek is, of gewoon even rust nodig heeft – dan kunnen wij helpen. De zorgvrager, die wij ‘gast’ noemen, komt dan bij ons logeren. We zorgen voor een warme, huiselijke plek waar mensen zich welkom en veilig voelen.

Mantelzorgers geven veel, het logeerhuis biedt een plek voor adempauze
Wat mij altijd raakt, is hoeveel mantelzorgers geven. Ze zorgen met hart en ziel, maar vergeten regelmatig zichzelf. Tegen de buitenwereld zeggen ze dat het wel gaat, maar ik zie hoe zwaar het soms is. Ik heb meegemaakt dat een mantelzorger letterlijk instortte toen het verblijf in het logeerhuis geregeld was. Dan besef je als coördinator pas echt het belang van het logeerhuis en wat wij voor deze zwaarbelaste mantelzorgers kunnen betekenen.
Voordat ik naar huis ga, loop ik altijd langs de lounge van het logeerhuis. Even een praatje maken met de gasten. Als ik zie dat iemand zich op zijn gemak voelt of vrolijk is, dan weet ik: dit is waarom ik mijn werk doe. 

Zoveel verschillende verhalen van onze gasten, met één doel: op adem komen!
De verhalen van onze gasten zijn heel verschillend. Zo logeerde hier een vrouw terwijl haar man meeliep met de Nijmeegse Vierdaagse. ’s Avonds keken we samen op het grote scherm naar de intocht. Een andere vrouw kon eindelijk haar zoon in het buitenland bezoeken, omdat haar man bij ons kon verblijven. En er is een gast die regelmatig terugkomt. Zijn vrouw heeft af en toe een adempauze nodig van de intensieve zorg thuis. Dat hij zich hier veilig voelt, is voor ons een groot compliment.

Zo min mogelijk contact, zodat er echt ruimte is om alles los te laten
Als hun naaste bij ons verblijft, hebben wij zo min mogelijk contact met de mantelzorger. Zo kunnen ze zelf ook alles even loslaten. Alleen als het echt nodig is, nemen we contact op. We willen hen de ruimte geven om even niet met zorg bezig te zijn. Wat ik tegen mantelzorgers wil zeggen? Jullie zijn geweldig. Jullie geven alles, jullie hart en ziel. En ook al wordt dat niet altijd gezien of gewaardeerd, jullie werk is van onschatbare waarde. 
Bij de intake luisteren we goed naar hun wensen en die van hun naaste. En we proberen het ritme van thuis zoveel mogelijk aan te houden. 
De mantelzorgers van onze gasten zijn ontzettend dankbaar. Natuurlijk is het spannend om je naaste voor het eerst aan ons toe te vertrouwen. Maar als gasten terugkomen, is dat het grootste compliment dat je ons kunt geven. 

Met elkaar maken we het mogelijk om deze fijne plek te bieden
Dit logeerhuis runnen kan niet zonder onze vrijwilligers. Ze zijn onmisbaar. Ze helpen met het ontbijt, maken een praatje, ruimen op, doen een spelletje of gaan wandelen met de gasten. Ze brengen warmte en aandacht. Ze weten wie graag een tomaatje bij de lunch eet en zorgen dat de tafel mooi gedekt is. Het zijn echte gastvrouwen en -heren.

Ook mijn collega’s, de woonassistenten, verdienen een groot compliment. Zij bieden de zorg, en kijken daarbij naar de (zorg)behoefte van de gasten die komen logerenlogé.  Ze brengen bijvoorbeeld een thermoskan koffie naar het logeerappartement van iemand die slecht ter been is. En gaan er zelf even bij zitten. Ze zijn ontzettend toegewijd. En ook met die persoonlijke aandacht maken we het logeerhuis tot een plek waar mensen zich welkom voelen. Dat is precies wat het moet zijn.